Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewie usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.
Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych …
Dnia 20 października 2010r. wybraliśmy się na wycieczkę do lasu. Byliśmy ciekawi, czy do lasu zawitała już Pani Jesień. Las w lecie pełen ptasich treli dziś powitał nas ciszą, jedynie słychać było szum wiatru w konarach drzew.
Pogoda nam dopisała więc mogliśmy zwiedzić „Ścieżkę dydaktyczną”, dzięki której poznaliśmy zwierzęta zamieszkujące nasze tereny. Po zwiedzeniu „Ścieżki dydaktycznej” udaliśmy się na spacer po lesie. Jesienne drzewa obfitują w mozaikę najróżniejszych barw i odcieni. Niemal każde drzewo ma odmienną, charakterystyczną dla siebie kolorystykę usychających liści. Większość z nich żółknie, ale są i takie drzewa, których liście czerwienieją lub brązowieją.
Ale jesień to nie tylko przyjemne dla oka barwy – to przede wszystkim niezwykle ważny okres w przyrodzie – czas przygotowania do nadejścia najbardziej nieprzyjaznej pory roku – zimy. Początek jesieni to czas owocowania wielu drzew leśnych: dębów, buków, klonów, jaworów, lip. Dojrzewają leśne jabłonie i grusze, a z krzewów – leszczyna.
Również runo leśne obfituje w bogatą o tej porze roku roślinność, jak np. paprocie, mech, kolorowe wrzośce. Podziwiać też mogliśmy uwijające się wśród traw i igliwia błyszczące, kolorowe żuczki i pracowite mrówki.
Pełni wiedzy o lesie i niezapomnianych wrażeń i leśnymi pamiątkami wróciliśmy do szkoły. Na długo wizyta w lesie pozostanie w naszej pamięci.
