Kategoria: Bez kategorii

Drodzy Uczniowie, z okazji Święta Liczby Pi zapraszamy
do udziału w konkursie matematyczny „Przedstaw liczbę Pi dowolną techniką”.

Regulamin:

1. Uczestnicy konkursu: uczniowie klas I- VIII Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu.
2. Cele: rozwijanie zainteresowania matematyką, rozwijanie twórczych postaw uczniów wobec problemów matematycznych, popularyzacja pojęć matematycznych wśród uczniów, promowanie postaw twórczych.
3. Tematyka konkursu: należy przedstawić Liczbę Pi w ciekawy sposób. Technika dowolna. Jedna wspólna praca klasowa.
4. Kryteria oceny prac: zgodność z tematem, kreatywność pomysłu.
5. Klasa z najciekawszą pracą zostanie nagrodzona voucherem.
6. Prace należy składać lub przesyłać do p. A. Zioło lub p. M. Sałek do dnia 08 marca 2024 r.
7. Rozstrzygnięcie konkursu odbędzie się 14 marca 2024r. Wyniki oraz prace zostaną opublikowane na stronie szkoły.

  Organizatorzy konkursu:

A. Zioło, M. Sałek

Drodzy Uczniowie, z okazji Międzynarodowego Dnia języka Ojczystego zapraszamy do udziału w konkursie promującym język polski „Ortograficzne ilustracje”

Regulamin:

1. Uczestnicy konkursu: uczniowie klas I- III Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu.
2. Cele: kształtowanie wyobraźni plastycznej; popularyzowanie wiedzy ortograficznej; rozwijanie i doskonalenie możliwości twórczych dzieci poprzez działania plastyczne w różnych materiałach, technikach
   i formach.
3. Tematyka konkursu: należy przedstawić w ciekawy i estetyczny sposób ilustrację ,której nazwa posiada trudność ortograficzną: h, ch, ó, u, ż, rz.

Oprócz ilustracji powinien znajdować się wyraz-podpis ilustracji, który może być wydrukowany, napisany odręcznie, wyklejony lub przyozdobiony w dowolny sposób.

4. Plakat ma mieć formę nie mniejszą niż  A4. Technika dowolna.
5. Kryteria oceny prac: zgodność z tematem; poprawność ortograficzna; estetyka wykonania (dozwolona jest pomoc dorosłych); kreatywność w doborze materiałów; gama kolorystyczna.
6. Najciekawsze prace zostaną nagrodzone.
7. Plakaty zaopatrzone w czytelną metryczkę, zawierającą informacje: imię i nazwisko ucznia (autora pracy), klasa należy składać do p. M. Łuczak i K. Sałek do dnia 21 lutego 2024 r.

„Dbaj o język i mów poprawnie, ładnie,

wyraźnie oraz dokładnie,

bo kto nie ćwiczy często języka,

ten się w mówieniu potem potyka”.

  Organizatorzy konkursu:
Łuczak K. Sałek

Zaburzenia odżywiania to poważny problem dotykający młodzież. Szacuje się, że anoreksja wykazuje się największym wskaźnikiem śmiertelności ze wszystkich chorób natury psychicznej.

Zaburzenia odżywiania w liczbach

Jak w większości chorób, również w zaburzeniach odżywiania, można zauważyć pierwsze objawy i szybko podjąć działanie. Tylko jak wykonać pierwszy krok i rozmawiać o tym z własnym dzieckiem? Zarówno anoreksja, bulimia jak i inne zaburzenia odżywiania powodują ogromne spustoszenie w organizmie chorego i są realnym zagrożeniem dla jego zdrowia oraz kondycji psychicznej, a w skrajnych przypadkach zagrażają nawet życiu. Mimo, iż trudno o jednoznaczne dane, informacje pojawiające się w literaturze wskazują, że zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimia) najczęściej dotyczą osób młodych – w wieku nastoletnim. Nie ma dokładnych badań na temat dolnej granicy występowania tych chorób, jednak szacuje się, że chorują już dzieci 13-14 letnie. Wiadomo natomiast, że zdecydowana większość zachorowań występuje przed 18. r.ż.

Niestety statystyki na temat samego występowania anoreksji i bulimii w populacji również nie są dokładne. Według National Association of Anorexia Nervosa and Associated Disorders ok. 0,9% kobiet może cierpieć z powodu anoreksji, a 1,5% z powodu bulimii. W Polsce obecnie nie przeprowadzono szeroko zakrojonych badań epidemiologicznych na ten temat, jednak szacuje się, że anoreksja może dotyczyć od 0,8-1,8% populacji dziewczyn poniżej 18. r.ż.

Anoreksja i bulimia – podstępny wróg działający niepozornie

Zaburzenia odżywiania dotykają coraz młodszych dzieci. Pierwsze objawy mogą pojawić się już w młodszych klasach szkoły podstawowej. Warto pamiętać, że nie ma jednej przyczyny występowania tych zaburzeń. Zawsze mają one charakter złożony. Do wystąpienia choroby może przyczyniać się:

• brak akceptacji własnego wyglądu podyktowany zaburzonym obrazem własnego ciała,
• nieakceptacja ze strony rówieśników,
• zaburzone relacje rodzinne, nieadekwatne wymagania ze strony najbliższych, nadopiekuńczość i sztywność w relacjach rodzinnych,
• tendencja do bycia perfekcyjnym,
• presja ze strony niektórych środowisk do posiadania szczupłej sylwetki,
• niskie poczucie własnej wartości,
• doświadczenie trudnych, traumatycznych sytuacji życiowych.

W zaburzeniach odżywiania prawnie nigdy nie ma jasnego początku rozwoju choroby. Pierwsze objawy pojawiają się stopniowo i są trudne do wychwycenia, ponieważ osoba chora nawet w sposób nieświadomy stara się je maskować. Często w rozpoznawaniu początków zaburzeń odżywiania kluczową rolę pełnią osoby najbliższe dziecku, głównie są to rodzice. To oni znają swoją pociechę, są z nią na co dzień, dzięki czemu mogą najwcześniej zauważyć nienaturalne zachowania, budzące niepokój. Jednak często rodzice nie są świadomi zagrożenia.

W swojej praktyce pracowałam z młodą pacjentką, która przez kilka lat sprawnie ukrywała objawy anoreksji przed rodzicami. O niczym nie wiedzieli, dopóki sama nie wyjawiła im prawdy w desperackim akcie szukania pomocy. Wtedy jej stan był już na tyle poważny, że konieczna była interwencja lekarza. Na szczęście ta historia ma szczęśliwe zakończenie – pacjentka pomyślnie przeszła leczenie i jest w trakcie wdrażania racjonalnych zasad zdrowego żywienia do swojego codziennego jadłospisu.

Które zachowania dziecka powinny wzbudzić czujność rodzica?

Świadomość i uważność rodziców wydaje się mieć kluczowe znaczenie dla rozpoznania pierwszych objawów zaburzeń odżywiania u dziecka. Kiedy jego czujność powinna zostać wzmożona? Oto kilka przykładów niebezpiecznych zachowań:

• pociecha zaczęła się odchudzać i mimo wyraźnych efektów diety, wprowadza nowe restrykcje i ograniczenia żywieniowe,
• dziecko, które do tej pory było aktywne i towarzyskie coraz częściej zamyka się na relacje z rówieśnikami,
• dziecko częściej zaczęło spotykać się ze znajomymi i deklaruje, że jadło z nimi bądź na mieście,
• dziecko odmawia jedzenia wspólnych posiłków twierdząc, że już jadło lub zje potem,
• córka lub syn stał się członkiem nieznanych dotąd społeczności lub stowarzyszeń, ma nowych znajomych, zaczął przynależeć do nowych grup społecznych, które propagują szczupłą sylwetkę lub promują restrykcyjne,  monotematyczne diety,
• dziecko zaczęło zażywać leki o charakterze moczopędnym lub przeczyszczającym,
• dziecko nagle rozpoczęło regularne treningi o bardzo dużej intensywności,
• nastolatek impulsywnie zaczął pożerać bardzo duże ilości jedzenia bez wyraźnego powodu,
• dziecko często chodzi do toalety i spędza tam dużo czasu, zwłaszcza po obfitym posiłku,
• córka lub syn odmawia czynnego uczestniczenia w zajęciach sportowych w szkole,
• dziecko zaczęło chodzić w ubraniach zakrywających sylwetkę.

Jeżeli rodzic zaobserwuje u swojej pociechy któreś z ww. zachowań powinien niezwłocznie z nim porozmawiać i – jeżeli jest taka potrzeba – podjąć dalsze kroki.

Jak rozmawiać z własnym dzieckiem o zaburzeniach odżywiania? – kilka przydatnych wskazówek

Należy pamiętać, że zaburzenia odżywiania są tematem bardzo trudnym zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka. Rodzice zazwyczaj mają obawy przed poruszeniem go, bo nie wiedzą, jak mają o tym rozmawiać. Boją się odrzucenia, złości ze strony nastolatka oraz tego, że straci on do nich zaufanie. Obawy te w wielu przypadkach są realne, jednak nie mogą stwarzać blokady przed podjęciem pierwszego kroku. Dlatego do takiej rozmowy warto się najpierw przygotować i wziąć pod uwagę kilka kwestii:

1. Stwórz dziecku przestrzeń do rozmowy. Bądź spokojny, zapytaj kiedy córka lub syn znajdzie dla Ciebie czas, abyście mogli spokojnie porozmawiać. Bierz pod uwagę zajęcia dziecka i spróbuj się dostosować do jego planu zajęć. Nie naciskaj na spotkanie.
2. Otwarcie i wyraźnie mów o swoich obawach i wyrażaj troskę. W rozmowie przekazuj jasne, proste i zrozumiałe komunikaty. Staraj się nazywać swoje emocje (np. martwię się o ciebie). Powiedz dokładnie co cię niepokoi (np. ostatnio mam wrażenie, że sporo schudłaś, bardzo się tym zmartwiłam).
3. Nie nakazuj dziecku zmiany. Zamiast: Musisz zacząć więcej jeść, powiedz: Mam wrażenie, że ostatnio jesz mniej niż zazwyczaj. Chciałam zapytać, co się dzieje.
4. Okaż dziecku, że jest dla ciebie bardzo ważne.
5. Nie oceniaj, ani nie wydawaj osądu na temat postawy twojego dziecka. Okaż mu zrozumienie.
6. W omawianiu wyglądu dziecka staraj się zwracać uwagę na zdrowie, bezpieczeństwo, dobre samopoczucie i dbanie o siebie, a nie na szczupłą i zgrabną sylwetkę.
7. Traktuj swoje dziecko jak partnera w rozmowie. To ono wie o sobie najwięcej, dlatego nie bagatelizuj tego, co o sobie mówi. Staraj się pytać go o jego opinię i zdanie w dyskusji.
8. Nie lekceważ kompleksów, o których wspomina twoje dziecko. Nawet jeżeli ty ich nie dostrzegasz, dla niego są one poważną trudnością.
9. Staraj się przekazać swojemu dziecku, że nie ma osoby o idealnym wyglądzie, zwracaj uwagę na jego atuty. Podkreślaj znaczenie pozytywnych cech charakteru i życzliwej postawy wobec siebie.
10. Promuj zdrowy styl odżywiania. Przekaż dziecku jak ważne jest jedzenie odpowiednich produktów w odpowiednich ilościach. Zaproponuj wspólne zmienianie nawyków żywieniowych z całą rodziną.
11. Jeżeli dziecko negatywnie wyraża się o swoim wyglądzie, staraj się zdobyć na ten temat więcej informacji. Zapytaj: co jest powodem tego, że tak o sobie myślisz? Co spowodowało, że tak sądzisz?
12. Jeżeli widzisz taką potrzebę zaproponuj dziecku wizytę u lekarza. Podkreśl jej niezobowiązujący charakter. Kładź nacisk na aspekt zdrowotny.
13. Zawsze bądź po stronie swojego dziecka.

Podsumowanie

W przypadku zaobserwowania pierwszych objawów mogących świadczyć o zaburzeniach odżywiania lub o innych problemach dziecka, szczera i okazująca troskę, rozmowa jest konieczna. Może ona wiele pomóc. Jeżeli rodzic podejdzie do niej w sposób opanowany i życzliwy istnieje duża szansa na to, że dziecko poczuje wsparcie i będzie w stanie przyjąć od niego pomoc. A to w przypadku realnie rozwijającej się choroby może mieć kluczowe znaczenie dla procesu leczenia.

Zaburzenia odżywiania – jak rozmawiać o pierwszych objawach z własnym dzieckiem? – Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej (pzh.gov.pl)

Z przyjemnością informujemy, że uczniowie naszej szkoły zdobyli tytuły Laureatów w Ogólnopolskim Konkursie Przedmiotowym „Leon”.

Laura Charchut uczennica klasy ósmej zajęła I miejsce w konkursie matematycznym

Aleks Żelasko uczeń klasy trzeciej zajął III miejsce w konkursie z języka angielskiego

Jan Goleń uczeń klasy piątej zajął VIII miejsce w konkursie matematycznym

Nel Wójcik uczennica klasy ósmej zajęła IX miejsce w konkursie matematycznym

Ada Skorupska uczennica klasy szóstej zajęła X miejsce w konkursie matematycznym

Laureatom serdecznie gratulujemy.

Makrama to sztuka wiązania sznurków bez użycia szydełka, igieł lub drutów, która znana jest już od czasów starożytnych. Z makramy wyplata się zarówno wyroby dekoracyjne, jak i przedmioty użytkowe. Opanowania tej techniki nie tylko pozwala na samodzielne wykonanie oryginalnych ozdób, ale także działa terapeutycznie. Makrama pobudza kreatywność, uczy cierpliwości, dokładności i spokoju. Wyplatanie przyczynia się do redukcji stresu i wyciszenia. Poza tym sztuka ta świetnie wpływa na ćwiczenie zdolności manualnych, zręczności oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Pobudza ona również obie półkule mózgu, dzięki czemu zaczynają tworzyć się nowe połączenia neuronowe. Wyplatanie makram jest świetnym i kreatywnym zajęciem nie tylko dla dorosłych, ale również dzieci. Z dumą prezentujemy efekty naszych zmagań. Od września udało się nam wiele rzeczy wypleść, zaplątać, związać, rozwiązać, odplątać, poplątać….

„Finansiaki – ekonomia dla najmłodszych” zajęcia odbywały się w tym semestrze 1 razy w miesiącu w klasie 1 i 3. Uczniowie pracowali aktywnie, rozwiązywali zagadki, rebusy i zadania matematyczne świetnie się przy tym bawili. Efektem przeprowadzonych zajęć jest poszerzenie wiedzy ekonomicznej, zapoznanie z historią pieniądza, kształtowanie nawyku racjonalnego gospodarowania pieniędzmi oraz systematycznego oszczędzania.

„Mali Wielcy Odkrywcy” zajęcia odbywały się 1 raz w miesiącu w klasach 1 i 3. Każdy z nas marzył kiedyś o byciu wielkim odkrywcą. Wiadomo jednak, że nie od razu zdobywa się Nobla. Jak się zaczęła przygoda fizyka Alberta Einsteina? Jak poznała chemię Maria Skłodowska- Curie, gdy była jeszcze małą Marysią? Śmiało możemy zaryzykować stwierdzenie, że małymi kroczkami. Nasi szkolni mali odkrywcy zainspirowani Wielkimi czynią to na tych zajęciach. Dobra zabawa, zadziwienie i zadowolenie to najlepsza nagroda dla nauczyciela. Podczas wszystkich zajęć uczniowie aktywnie uczestniczyli w doświadczeniach, podejmowali próby stawiania hipotez i wyciągania wniosków z obserwowanych zjawisk. Odkrywanie praw fizycznych rządzącym naszym światem to ekscytująca przygoda.

Zarządzenie Nr 1/2024 Podkarpackiego Kuratora Oświaty z dnia 26 stycznia 2024 r.

Zarządzenie Nr 1/2024
Podkarpackiego Kuratora Oświaty
z dnia 26 stycznia 2024 r.

w sprawie określenia terminów przeprowadzania postępowania rekrutacyjnego oraz postępowania uzupełniającego, w tym terminy składania dokumentów, do klas I publicznych szkół ponadpodstawowych, na semestr pierwszy klas I publicznych szkół policealnych i publicznych branżowych szkół II stopnia oraz do publicznych szkół podstawowych dla dorosłych i liceów ogólnokształcących dla dorosłych, na rok szkolny 2024/2025 w województwie podkarpackim.

załącznik 1

szczegóły=>

      Kto nie pamięta, jak w dzieciństwie podróż samochodem wydawała się niekończącą się historią. Dziś babie lato jest jak zapowiedź nadchodzących mrozów, a zdanie „kiedy to zleciało” brzmi  jak mantra, natomiast urodziny i święta przychodzą każdego roku o wiele za wcześnie. Brzmi znajomo?

W mijającym tygodniu Pierwszoklasiści  rozmawiali właśnie o upływie czasu…

         Tematem przewodnim był zegar, historia jego powstania od pierwszych mechanizmów zegarowych po współczesne, nowoczesne odmierzacze czasu. Aby obejrzeć przeróżne zegary uczniowie udali się do pracowni zegarmistrzowskiej Pana Sławomira Konefała w Tarnobrzegu. Pan Zegarmistrz wyjaśnił dzieciom na czym polega jego praca, pokazał narzędzia, którymi się posługuje  i wyjaśnił mechanizm zegarów działających na sprężynę.
Dzieci mogły obejrzeć zegary zgromadzone w pracowni: stojące️, wiszące, te które się nakręca i te, które wydają dźwięki. Z przyjemnością słuchały kukułki, która wyskoczyła z wiszącego zegara i zakukała kilkanaście razy. Z dużym zainteresowaniem słuchały muzyki zegarów ściennych.
Uczniowie dowiedzieli się, że najmniejszy zegarek sprężynowy ma 12 milimetrów, a więc  z pewnością precyzja i cierpliwość to główne cechy potrzebne w tym zawodzie.
Ta wycieczka z pewnością poszerzyła naszą wiedzę o zegarach i zawodzie Zegarmistrza.

Dziękujemy.

Karnawał to miła, szalona, pełna wrażeń, kolorów, dźwięków, smaków i zabaw tradycja, nie tylko dla dorosłych. Bal karnawałowy jest atrakcją bardzo lubianą również przez dzieci, dostarcza im wielu przeżyć i radości. Tak też było również w naszej szkole.
Na pięknie udekorowanej auli szkolnej pojawiły się kolorowe postaci. Dzieci przebrane były za bohaterów znanych bajek, wróżki, królewny, biedronki, księżniczki, rycerzy, piratów, policjantów, żołnierzy…nie sposób zliczyć i wymienić tych wszystkich postaci.

Były tańce, zabawy w rytm muzyki, konkurencje muzyczne. Dużo wrażeń dzieciom przyniosło rozbrojenie piniaty, wypełnionej słodkościami. Był to bardzo wesoło i radośnie wspólnie spędzony czas.

Dziękujemy rodzicom i opiekunom za zaangażowanie w przygotowanie pięknych balowych strojów bo raz poczęstunków dla dzieci.

Kolejny bal karnawałowy już za rok.

Bezpieczny wypoczynek – poradnik MEN i organizacja wypoczynku – zima 2023/2024

Przed rozpoczęciem ferii Ministerstwo Edukacji Narodowej zachęca do zapoznania się z „Poradnikiem bezpiecznego wypoczynku” oraz sprawdzenia wiarygodności organizatora za pośrednictwem bazy danych o wypoczynku.

Pobierz poradnik.

Rodzicu, o tym musisz pamiętać!

Organizator wypoczynku (kolonii, obozu) musi zgłosić wyjazd do właściwego (ze względu na siedzibę organizatora) kuratorium oświaty.

Z uwagi na bezpieczeństwo dzieci w zgłoszeniu ma obowiązek podać m.in. dane dotyczące miejsca wypoczynku i rodzaju zakwaterowania, liczby uczestników, zatrudnionej kadry oraz programu pracy z dziećmi. Musi również zapewnić dostęp do opieki medycznej.

Dzięki temu wizytatorzy mogą kontrolować miejsca wypoczynku dzieci i młodzieży. Podobne kontrole może przeprowadzić straż pożarna i sanepid (zarówno przed rozpoczęciem wypoczynku, jak również w czasie jego trwania).

Rodzic, aby czuć się spokojnym o bezpieczeństwo swojego dziecka, przed wykupieniem turnusu, może sprawdzić organizatora (czy zgłosił do kuratora oświaty wypoczynek) w specjalnie utworzonej wyszukiwarce bazie wypoczynku, dostępnej na stronie internetowej Ministerstwa Edukacji Narodowej www.wypoczynek.men.gov.pl

Znajdują się w niej wszystkie legalnie organizowane w kraju i za granicą obozy, kolonie, półkolonie i inne formy zorganizowanego wypoczynku.

W bazie wypoczynku znajdują się wszystkie legalnie organizowane w kraju i za granicą obozy, kolonie, półkolonie i inne formy zorganizowanego wypoczynku.

Rodzic z bazy wypoczynku dowie się wszystkiego o organizatorze, pozna m.in. jego adres, numer telefonu, e-mail, termin oraz adres lokalizacji wypoczynku. Dzięki bazie informacje o zgłoszonych wypoczynkach przesyłane są do właściwych miejscowo służb sprawujących nadzór nad wypoczynkiem (straż pożarna, sanepid).

Każdy organizator posiada możliwość wydruku ze swojego konta w bazie wypoczynku potwierdzenia zgłoszenia danego wypoczynku, które powinien przekazać rodzicom uczestnika.

W przypadku braku danego wypoczynku w bazie wypoczynku informację, czy organizator podejmował próby zgłoszenia wypoczynku oraz o powodach ewentualnej odmowy kuratora oświaty o wpisie danego wypoczynku do publicznej bazy wypoczynku, informacji może udzielić kuratorium oświaty, w którym organizator miał obowiązek dokonania zgłoszenia wypoczynku.

Bezpieczna opieka

Każdy organizator jest zobowiązany m.in. do zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków wypoczynku oraz zatrudnienia wykwalifikowanej kadry sprawującej właściwą opiekę wychowawczą.

Kierownikiem wypoczynku może być osoba, która spełnia łącznie poniższe warunki:

• posiada zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego,
• jest pełnoletnia,
• ma co najmniej średnie wykształcenie (nie dotyczy czynnych instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej przewodnika, pełniących funkcję kierownika w formach wypoczynku prowadzonych przez organizacje harcerskie),
• ma zaświadczenie o ukończeniu kursu na kierownika wypoczynku (nie dotyczy osób zajmujących stanowiska kierownicze w szkołach i placówkach oraz instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej podharcmistrza),
• posiada co najmniej trzyletnie doświadczenie w wykonywaniu zadań dydaktyczno-wychowawczych lub opiekuńczo-wychowawczych uzyskane w okresie ostatnich 15 lat (nie dotyczy nauczycieli, instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej podharcmistrza).

Wychowawcą wypoczynku może zostać osoba, która spełnia łącznie poniższe warunki:

• posiada zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego,
• jest pełnoletnia,
• ma co najmniej średnie wykształcenie (nie dotyczy instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej przewodnika, pełniących funkcję wychowawcy w formach wypoczynku prowadzonych przez organizacje harcerskie),
• ukończyła kurs na wychowawcę wypoczynku (nie dotyczy nauczycieli, osób pracujących z dziećmi w placówkach wsparcia dziennego lub placówkach opiekuńczo-wychowawczych, instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej przewodnika, trenerów i instruktorów sportu, którzy uzyskali tytuł przed 2013 r. oraz do 31 sierpnia 2017 r. przodowników turystyki kwalifikowanej i instruktorów Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego).

Rodzicu,

Wymagaj od organizatora, z którym wyjeżdża Twoje dziecko, aby przed wyjazdem podpisał umowę, przekazał wszystkie istotne informacje o wypoczynku i ewentualnych dodatkowych wymaganiach, w tym wydruk potwierdzenia zgłoszenia danego wypoczynku.

Nie zapomnij dokładnie wypełnić i przekazać organizatorowi wypoczynku Kartę kwalifikacyjną uczestnika wypoczynku Twojego dziecka.

Aby pomóc rodzicom, ale także dzieciom i młodzieży, w odpowiednim przygotowaniu się do wakacyjnych wyjazdów polecamy „Poradnik bezpiecznego wypoczynku”.

Spakuj dziecku odpowiedni bagaż

Przed samym wyjazdem bardzo ważne jest odpowiednie skompletowanie bagażu, tak by był on również dostosowany do możliwości dziecka. Zdarza się bowiem, że w pobliżu nie ma osoby, która pomoże nieść bagaż. Dobrze byłoby, gdyby był to jeden większy plecak, walizka lub torba, a dodatkowo niewielki plecak podręczny. Jeśli jest to wyjazd o charakterze sportowym, wymagany sprzęt (np. rower, rolki, narty) należy dobrać do warunków fizycznych i umiejętności dziecka. Zachęcamy wszystkich do pobrania listy rzeczy, jakie powinny się znaleźć w bagażu dziecka.

Niepokojące sygnały o przebiegu wypoczynku?

Jeśli do rodziców docierają niepokojące sygnały o okolicznościach, czy warunkach lub sytuacjach, np. na kolonii, należy zgłosić je przede wszystkim do kuratorium oświaty właściwego ze względu na miejsce lokalizacji wypoczynku. W zależności od problemu, jakiego dotyczą nieprawidłowości, rodzice mogą także powiadomić właściwą (zgodnie z miejscem wypoczynku) powiatową stację sanitarno-epidemiologiczną, Państwową Straż Pożarną lub inne służby interwencyjne.

Utrwalenie wiadomości z lekcji biologii „Funkcjonowanie układu pokarmowego człowieka”. Praca ucznia klasy 7, Karola Szozdy, który zainspirowany tematem stworzył celującą pracę. Zachęcamy do oglądania i utrwalania wiedzy.